Karısını öldürenler pişman değil!

Karısını öldüren adamların neredeyse her dava da etkin pişmanlık ve ağır tahrik indirimi alarak cezasının hafifletilmesine tepki verilmesinin haksız olmadığını ortaya koyan bir araştırma yayınlandı. Kadına yönelik şiddet gösteren erkeklerin ve karısını öldüren adamların gerekli cezaları almadığı, suçlarının hep şu ya da bu sebeple azaltıldığı, pişman kabul edildiği bir yerde bütün bu ön kabulleri yıkacak bir araştırma yayınlandı. Karısını öldüren insanların yarısından daha fazlasının - hatta neredeyse tümü diyeceğimiz bir oran- pişman olmadığı ortaya çıktı. Pek çoğu namusun korunması adı altında yapılan şiddetin kabul edilebilir olduğunu söyledi. Eşini aldatan kadınların şiddeti hak ettiğini düşünen erkek sayısı da çok fazla. Kadının erkeğe itaat etmediği için bu şiddetin olduğunu savunanların sayısı da azımsanmayacak kadar çok. 25 ile 35 yaş arası kadına şiddet uygulayan erkeklerle Aile Bakanlığı ve Hacettepe Üniversitesinin iş birliği ile yaptığı bir araştırma kapsamında görüşüldü. Kadına yönelik şiddetin görüşüldüğü pek çok insan bunun yanlış olduğunu ve ülke için büyük bir sorun olduğunu söyledi ancak şiddeti uygulayanlar durumdan pişman değiller.

Araştırmada aile içinde yetiştirilen çocukların büyüdüğü ortamın altı çizildi. Araştırma erkek çocuklar aldatılma, namus, kadının eşini aldatması gibi gerekçelerle kadına şiddetin normal olduğu fikrinin aşılandığını ortaya koyuyor. Mağdurun gördüğü şiddetten dolayı bu eylemleri gerçekleştirmiş ise suçlu sayıldığını ortaya çıkaran araştırmada erkeklerin bir bölümü de eğitimli ve özgür kadın imajının daha fazla şiddete maruz kaldığını düşündüğünü ortaya koydu. Ekonomik sıkıntılar ve sık alkol kullanımının da şiddeti arttırdığı görüşülen erkekler tarafından dile getirildi.

Araştırma kapsamında karısını yaralayan ya da öldüren 12 farklı kişiyle de görüşüldü. Görüşülen erkeklerin az bir kısmı olayın kaza olduğunu dile getirirken, bazıları suçlamaları reddetti. Öldürenlerin ya da yaralayanların şiddet uygulayanların çoğu ise aldıkları cezanın yersiz olduğunu, asıl suçlunun kadın olduğunu, namus ya da başka kavramlarla bu eylemleri gerçekleştirdiklerini ve bunun da suçlusunun öldürdükleri ya da kurban ettikleri kadınlar olduğunu söyledi.